26. Jaki jest powód, że nie przyjechałeś z nami na studia ? Cz. 2

 Przeczytajcie notkę.

- Powiedział że jak z tobą nie zerwę, namówi swoją koleżankę aby rozpuściła ploty że spałem z nią, a wtedy ty byś mnie znienawidziła i zerwała ze mną. Dał mi wybór czy chce się rozstać w godowych warunkach. – Miałem łzy w oczach kiedy jej o ty mówiłem. To straszne.

- Co za pierdolony chuj. Teraz już wiem co on knuł. Miał racje że mi się to nie spodoba. – Wstała i wyszła z salonu, a ja zaraz za nią.

- Nienawidzę Cię Zayn. Rozumiesz. – Wyglądał na zdziwionego

- Jak mogłeś kazać zerwać ze mną Niallowi ? Czy ciebie do reszty pojebało. Chciałeś żebym była z Harrym. Jestem. Zadowolony ? Ty zawsze dostajesz to co chcesz prawda ? Jesteś kutasem, nic nie wartym kutasem. – Wrzeszczała na niego. I dobrze należało mu się. Stałem w progu więc oparłem się o framugę drzwi.

- Camila, ale ja chciałem dobrze. – Próbował się wytłumaczyć.

- Zawsze chcesz. Dla każdego tylko nie dla mnie. Zawsze uszczęśliwiasz wszystkich a mnie ranisz. Czemu się na mnie uwziąłeś ? Co ja Ci takiego zrobiłam ? – Pokiwała głową i wyszła. Poszedłem za nią ale złapała mnie Zayn.

- Dzięki. – Powiedział wkurwiony Zayn.

- Chciała znać prawdę, a ja nie zamierzam jej już dłużej okłamywać. Kocham ją i zrobię wszystko, żeby do niej wrócić. – Wyrwałem rękę i pobiegłem za dziewczyną.

- Przepraszam Cię Cam. – Powiedziałem, a brunetka się zatrzymała. Odwróciła w moją stronę.

- Nie masz za co. To wszystko przez Zayna. Teraz wiem czemu mnie zostawiłeś. To był dobry wybór. Ale mogłeś mi powiedzieć. – Zaśmiała się i przytuliła do mnie. Tak bardzo chcę Ci teraz powiedzieć jak bardzo Cię kocham, jak bardzo za tobą tęskniłem i jak bardzo mi Ciebie brakowało.

- Tęskniłam za tobą. – Wyszeptała. Spojrzałem na nią. Była do mnie przytulona, ściskała mnie mocno jakby bała się że znów odejdę. Ale jestem kurwa pewny, że tym razem nie popełnię tego samego błędu.

- Ja za tobą też. – Pogłaskałem ją a ona się odsunęła.

- Myślę że powinnam już wracać. – Uśmiechnęła się i ruszyła w stronę Kappy.

- Poczekaj. – Spojrzała na mnie.

- Odprowadzę Cię.

******

Dziś mój trening był odwołany więc miałem godzinę aby popatrzeć sobie na siatkarki które trenowały przed zawodami. Cieszyłem się bo od tygodnia jestem w dobrych relacjach z Camilą. Siedziałem na ławce i przyglądałem się dziewczyną w krótkich szortach z krótkimi bluzkami. Były dobre a wręcz świetne, cóż nic dziwnego ponieważ w drużynach byli sami najlepsi. Wygrała drużyna Camili.

- Wow wygrałyśmy. Idziemy na pizzę ? – Zapytała Martha.

- Jak chcecie to idźcie, ja nie mogę. Zostaję na treningu cheeriliderek. – Odpowiedziała Cam i uśmiechnęła się do nich. Że co ? Ona znów jest cheerliderką. Ze też jej się jeszcze chce. Jestem pewny że  jest cheerliderką Harrego bo moją jest Jess. Całkiem użyteczna z niej dziewczyna. Uśmiechnąłem się sam do siebie, a obok mnie usiadła Cam. Wyjęła butelkę z torby i napiła się.

- Czemu jesteś cheerliderką ? – Spojrzałem na brunetkę uśmiechnęła się.

- A czemu by nie ? Mam na to czas, a przy okazji to bardzo dobry trening na nogi. Dawno nie ćwiczyłam, więc muszę mieć piękne, zgrabne i umięśnione nogi. Wiesz masa, nie. – Ruszyła na końcu brwiami co wyszło komicznie. Wybuchnąłem nieopanowanym śmiechem.

- I z czego się tak cieszysz ? – Spojrzała na mnie i znów napiła się wody.

- Masę ? A na co ci masa ? I tak masz już pięknie wyrzeźbione ciało, a tylko się przemęczasz. W każdym bądź razie jestem na ciebie zły i smutny. – Próbowałem udawać obrażonego, ale ona nie za bardzo się tym przejęła.

- Ponieważ ? -  Spojrzała na mnie, jest piękna. Ona jest najśliczniejszą dziewczyną chodzącą na tej planecie.

- Bo nie jesteś moją cheerliderką. – Zmarszczyła czoło i zaczęła się śmiać.

- Masz Jess ciesz się. – Wymamrotała

- A ciebie ma Harry. – Palnąłem a ona na mnie spojrzała.

- Nie. Ja jestem cheerliderką Luka, a Ela jest Harrego. – Że co. Wiem że mecz jest za tydzień, ale bez przesady. Nie miałem o tym zielonego pojęcia.

- Podobno błagała Jess aby ją do Harrego przydzieliła skoro nie może być twoją cheerliderką. Pytała się mnie o zdanie. Powiedziałam że skoro jej tak zależy to ok. Ja nie traktuje tego przydziału serio.

- Nie lubisz jej, prawda ? – Zadałem jej pytanie. Summer spojrzała na mnie, miała smutek w oczach.

- Nie mam nic do niej, ale denerwujące jest to jak lepi się do cie… ciała Harrego. A to nie fair, bo on jest mój. Chodzisz z nią, a nie możesz jej upilnować? Gdyby nie była ze mną w drużynie, powiedziałabym jej parę słów. – Zaczęła wymachiwać rękoma. Wiedziałem że jest zazdrosna o mnie, ale nie chce się przyznać.

- To czemu jej nie powiesz ? Nigdy Ci nie zależało na czyjejś opinii. – Wstała i wzięła torbę.

- Niall, zmieniłam się, więc teraz mnie nie znasz. Nie chcę być nie miła – Uśmiechnęła i wyszła z sali gimnastycznej. Kręciła tym swoim zgrabnym tyłeczkiem wyglądała naprawdę gorąco. Przez to mam na nią ochotę..

NOTKA : Kochani kolejny rozdział planuje na niedzielę, ale musi być minimum 20 komentarzy. Jeśli są jakieś błędy to przepraszam. Kocham Was <3